Bahamas deel 1
Door: Jules
Blijf op de hoogte en volg Jules
03 September 2013 | Bahama's, Nassau
Waar liggen de Bahama's?
Een vraag waar maar de meeste mensen geen antwoord op weten, althans als ik luister naar de vriendelijk mensen die mij op en onderweg geholpen hebben. Eerst was er de vrouw van KLM/Schiphol die mij naar de staat Bahama's liet zoeken op de ticketmachine. Omdat ik via Amerika reis liet ze me daarna uiteraard tevergeefs naar de staat Atlanta zoeken. Ten tweede werd ik door de douane van Amsterdam apart gezet. Niet omdat ik rare bagage had of er verdacht uitzag, maar om het feit dat het gehele douanepersoneel niet kon beslissen of de Bahama's een staat van Amerika is of niet. Een paar minuten later kon ik gelukkig wel gewoon door naar mijn tussenstation Atlanta.
Steer it up
In het vliegtuig naar Atlanta kwam ik naast een aparte vrouw te zitten, in ieder geval zo noemde het cabinepersoneel haar. Weet niet zeker of dit ook daadwerkelijk altijd zo geweest is. In het vliegtuig had iedere stoel een apart tv schermpje, alwaar de vrouw naast me meteen van gebruik wilde maken. Ondanks een afstandbediening in haar hand kon ze niet accepteren dat het schermpje voor haar geen touchscreen was. 15 minuten lang heeft ze, tot mijn grote verbazing, op dat schermpje staan drukken op alle mogelijke manieren. Te grappig om duidelijk te maken dat de afstandbediening bij dat schermpje hoorde. Een tijd later had ze ook de muziek gevonden en begon ze luid en duidelijk Bob Marley mee te zingen. Zo kon een aanzienlijk deel van het vliegtuig meegenieten van de titel van dit stukje.
September Song
Eenmaal aangekomen in de Bahama's, waar het verschil in temperatuur meteen duidelijk werd, stonden de taxichauffeurs te dringen om mij naar het appartement te brengen. Bahamaanse mensen zijn trouwens best moeilijk te verstaan. Ze praten Engels en Amerikaans door elkaar met een zuidelijk rasta accent erdoor. Bij mijn appartement (zie ook foto's) werd ik ontvangen door Van Diah, mijn aardige huisbaas. Daar werd ik ook meteen voorgesteld aan een koppel uit Montreal en kreeg ik meteen een cocktail in mijn hand geduwd. Het appartement waar ik nu zit is heel chill, alleen word ik binnenkort verhuisd naar een kleinere kamer.
Een vraag waar maar de meeste mensen geen antwoord op weten, althans als ik luister naar de vriendelijk mensen die mij op en onderweg geholpen hebben. Eerst was er de vrouw van KLM/Schiphol die mij naar de staat Bahama's liet zoeken op de ticketmachine. Omdat ik via Amerika reis liet ze me daarna uiteraard tevergeefs naar de staat Atlanta zoeken. Ten tweede werd ik door de douane van Amsterdam apart gezet. Niet omdat ik rare bagage had of er verdacht uitzag, maar om het feit dat het gehele douanepersoneel niet kon beslissen of de Bahama's een staat van Amerika is of niet. Een paar minuten later kon ik gelukkig wel gewoon door naar mijn tussenstation Atlanta.
Steer it up
In het vliegtuig naar Atlanta kwam ik naast een aparte vrouw te zitten, in ieder geval zo noemde het cabinepersoneel haar. Weet niet zeker of dit ook daadwerkelijk altijd zo geweest is. In het vliegtuig had iedere stoel een apart tv schermpje, alwaar de vrouw naast me meteen van gebruik wilde maken. Ondanks een afstandbediening in haar hand kon ze niet accepteren dat het schermpje voor haar geen touchscreen was. 15 minuten lang heeft ze, tot mijn grote verbazing, op dat schermpje staan drukken op alle mogelijke manieren. Te grappig om duidelijk te maken dat de afstandbediening bij dat schermpje hoorde. Een tijd later had ze ook de muziek gevonden en begon ze luid en duidelijk Bob Marley mee te zingen. Zo kon een aanzienlijk deel van het vliegtuig meegenieten van de titel van dit stukje.
September Song
Eenmaal aangekomen in de Bahama's, waar het verschil in temperatuur meteen duidelijk werd, stonden de taxichauffeurs te dringen om mij naar het appartement te brengen. Bahamaanse mensen zijn trouwens best moeilijk te verstaan. Ze praten Engels en Amerikaans door elkaar met een zuidelijk rasta accent erdoor. Bij mijn appartement (zie ook foto's) werd ik ontvangen door Van Diah, mijn aardige huisbaas. Daar werd ik ook meteen voorgesteld aan een koppel uit Montreal en kreeg ik meteen een cocktail in mijn hand geduwd. Het appartement waar ik nu zit is heel chill, alleen word ik binnenkort verhuisd naar een kleinere kamer.
-
03 September 2013 - 08:33
Laura S:
Hey Jules! Good um te lezen datste ondanks alles toch good bis aongekaome. De foto's zien dr good oet, amuseer dch en werk ze! Gr Laura -
03 September 2013 - 09:48
Rox:
Hoi Juulke! Kleenk es un interessante reis haha! Hopelijk is dien nuije huiske sjus zoe leuk. Enjoy! xxx -
08 September 2013 - 19:15
Carla:
Hoi Jules,
Wat een hilarisch verhaal over die rare vrouw! Typisch iets voor jou om niets te zeggen en gewoon af te wachten. Haha. Door Celine word ik op de hoogte gehouden. Zij stuurt mij de link van jouw weblog door, zodat ik het ook kan lezen. Echt leuk! Heel veel plezier en veel groetjes. Tot het volgende verslag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
