Kerst-Special

Na het Cuba-verslag is het tijd om weer eens wat over de Bahama’s te vertellen. Iedereen behalve één iemand heeft trouwens gereageerd op de prijsvraag van begin December en dus zal er een extra loting plaatsvinden om te bepalen wie de winnaar is. Het juiste antwoord was uiteraard Jaws Beach, het strand waar de film Jaws is opgenomen. Ernaast ligt trouwens Flipper Beach, ook vernoemd naar de gelijknamige film.

De kerstsfeer in de Bahama’s is niet bepaald hetzelfde als in Nederland. Het enige verschil met de normale gang van zaken was het feit dat de Starbucks bekers met kerstopdruk had. Af en toe hoorde je wel een kerstliedje op de radio, maar dat was het dan ook. Gelukkig had ik een huisgenoot die constant onbestaande kerstliedjes zong en werd de huisbaas overtuigd om toch een kerstboom op te zetten en een kerstdiner te organiseren. De bedoeling was dat iedereen in het huis een gerecht van zijn eigen land zou maken, naast de Bahamaanse specialiteiten als Peas ’n Rice, Macaroni and Cheese, Ham and Turkey. Zo heb ik samen met Celine voor het eerst in mijn leven hutspot gemaakt, iets meer Nederlands konden we niet bedenken. Het viel goed in de smaak, aangezien het het enige gerecht was dat volledig opgegeten is. Verder werden er de nodige glazen wijn gedronken en voorbereidingen getroffen voor Junkanoo.

Junkanoo begint rond 3uur s'nachts in de nacht van 25 op 26 December. Het feest waar iedereen in de Bahama’s het hele jaar naartoe leeft. Het is een grote carnavalsparade met ongelooflijke kostuums en wagens en indrukwekkende muziek. Zo’n 12 groepen (van 500 to 1200 mensen) lopen 2 grote rondes door de stad en hebben pakjes dat geen enkele correlatie meer heeft met Nederlandse Carnaval. Ik durf het eigenlijk geen pakjes meer te noemen, maar eerder kunst. Dan zijn er ook nog honderden mensen die een zelfgemaakte trommel, koeienbel, trombone en/of fluit gebruiken om een oorverdovend muziekspektakel te verzorgen. Dit gaat door tot een uur of 12 s'middags de volgende dag, maar dat is voor normale mensen natuurlijk niet vol te houden. Ook lopen er juryleden mee die een dag later een immer betwiste winnaar bekend maken.

Hetzelfde ritueel vindt plaats een paar dagen later als de champagneflessen ontkurkt zijn en alle Junkanoo-groepen een zowaar nog mooier kunstwerk hebben aangetrokken. Ze bouwen er dan ook meer dan een half jaar non-stop aan en alles is tot in het grootste detail uitgewerkt. Voordat het zo ver was hebben we met zijn allen wederom een groot diner gehad met alle huisgasten en wat vrienden. De barbecue werd aangezet en een van de permanente gasten, die tevens chef-kok in een van de grotere hotels is hier, stond erachter. En dat proef je dan toch wel. Heerlijk gemarineerde kippenpootjes, stukken steak die smelten op je tong, vispakketjes met groentes en de typische conch fritters. Verder had de rest salades gemaakt waar de rest van de week ook nog van gegeten kon worden en hadden Celine en ik voor de Sangria gezorgd. Een paar uur later stonden we met z’n allen op het strand af te tellen tot het het nieuwjaar en toch wel 5 a 6 vuurwerkpijlen in Nassau de lucht in werden geschoten. Even later begon het Junkanoo-spektakel weer, dat we toen tot 6 uur smorgens hebben volgehouden.

Tevens heb ik ook voor de eerste keer een nieuwjaarsduik genomen, al was het zonder Unox-muts en lag de temperatuur nog steeds rond de 30 graden Celsius.